Z komorami silników z zapłonem samoczynnym jest znacznie większy problem niż w przypadku komór silników ZI – nie tylko muszą zapewnić optymalny przebieg spalania, ale także muszą spowodować właściwe wymieszanie paliwa z powietrzem. Problem jest duży i wiele jest metod jego rozwiązania. Ogólnie mamy dwa typy komór spalania silników ZS: komory dzielone i niedzielone. Te z kolei dzielą się na niezliczone typy i odmiany…
KOMORY NIEDZIELONE
Silniki wyposażone w komory niedzielone powszechnie zwane są silnikami z wtryskiem bezpośrednim. Jak sama nazwa wskazuje w silnikach tych paliwo wtryskiwane jest bezpośrednio do przestrzeni, w której tworzy się i zapala mieszanka. Zaletą tego rozwiązania jest wysoka sprawność, wysokie ciśnienie spalania oraz łatwy rozruch zimnego silnika. Wadą – konicznośc stosowania wysokiego ciśnienia wtrysku, a co za tym idzie drogiej aparatury wtryskowej. W większości rozwiązań komora znajduje się w odpowiednio uksztłtowanym wgłębieniu w denku tłoka. Ogólnie komory niedzielone możemy podzielić na:
- Komory otwarte – nie posiadające przewężenia w górnej części tłoka (na rysunku otwarta komora AEC).
- Komory półotwarte – posiadające nieznaczne przewężenie w górnej części tłoka – wewnątrz komora jest nieco szersza (na rysunku komoar półotwarta MAN-M).
KOMORY DZIELONE
Silniki wyposażone w komory dzielone powszechnie zwane są silnikami z wtryskiem pośrednim. W takim rozwiązaniu objętość komory podzielona jest na dwie lub więcej przestrzeni, które są ze sobą połączone. Wadą komór dzielonych jest stosunkowo duże jednostkowe zużycie paliwa, a także utrudniony rozruch zimnego silnika. Zaletą stosunkowo niewielkie ciśnienie wtrysku i mała wrażliwość na rodzaj paliwa. Rozrózniamy trzy zasadniczne typy komór dzielonych:
- Komora wstępna (na rysunku komora Daimler-Benz AG). Komora tego typu składa się z komory głównej, zwanej przestrzenią nad tłokiem i komory pomocniczej, zwanej wstępną, której objętość wynosi najczęściej 25-40% całkowitej objętości komory spalania.
- Komora wirowa, mająca kształt kuli i łącząca się z przestrzenią nad tłokiem za pomocą kanału usytuowanego stycznie. Jej objętość wynosi od 70 do 80 % objętości całej komory spalania
- Komora z zasobnikiem powietrza, w której można wyodrębnić dwie części – zasobnik powietrza i przestrzeń nad tłokiem, pomiędzy którymi istniej wyraźne przewężenie. Wtryskiwacz kieruje strugę paliwa w stronę tego przewężenia. Zasobnik zajmuje ok. 25 % całkowitej objętości komory spalania.
